لامپ های التهابی و هالوژن :
آنچه درباره ی لامپ های التهابی و هالوژن باید بدانیم .
لامپ های التهابی ، زمانی که جریان الکتریکی رشته ی سیم لامپ را گرم می کند ، نور تولید می کنند .
هرچه این رشته گرم تر بشود ، نور بدست آمده سفید تر خواهد شد .
هرقدر که رشته ی لامپ داغ تر شود باعث می شود تبخیر فلز رشته سیم سریع تر انجام شود .
ماده تبخیر شده رشته سیم ، دیوار حباب را سیاه می کند .
تولید نور یک لامپ کم نور که نور زرد یا 2200 کلوین ساطع می کند ، مدت زیادی زمان می خواهد .
اما بالعکس تولید نور سفید یا 5000 کلوین تنها ممکن است در چند ثانیه انجام شود .
امروزه در لامپ های التهابی استاندارد از رشته سیم تنگستن استفاده می شود که یک نور سفید با رنگ گرم تولید می کند و حدود 750 تا 1000 ساعت طول عمر مفید خواهد داشت .
دو نوع لامپ التهابی داریم که بیشتر از سایرین عمر می کنند :
- لامپ التهابی کریپتون
- لامپ التهابی گزنون
درجه حرارت حباب لامپ های التهابی ، عموماً بسیار بالا است و نمی توان آن ها را بلافاصله پس از خاموش کردن لمس کرد .
دمای رنگ لامپ التهابی حدود 2700 کلوین است و یک نور گرم تولید می کند .
لامپ های هالوژن :
همان لامپ های TH هستند که به اختصار لامپ های هالوژن نامیده می شوند .
لامپهای هالوژن از یک رشته تنگستن که در محفظهای پر شده با گاز بیاثر و کمی هالوژن از قبیل برم یا ید قرار گرفته، تشکیل شده است .
وقتی انرژی الکتریکی وارد لامپ های هالوژن پرنور می شود ، گاز هالوژن سیم تنگستن را داغ میکند و نور سفید رنگ از آن ساطع میشود.
لامپ های هالوژن نسبت به لامپ های التهابی نور سفید تری منتشر می کنند .
طول عمر هالوژن ها بیشتر از طول عمر لامپ های التهابیست .
دمای رنگ لامپ های هالوژن حدود 3000 کلوین است .
نور هالوژن ها به نسبت لامپ های التهابی کمی سفید تر و خنک تر است .
برخی از انواع لامپ های هالوژن یک حباب شیشه ای از جنس کوارتز دارند که بسیار داغ می شود و در زمان جابجایی یا تنظیم نور هالوژن ها باید مراقب باشیم .