نورپردازی طبیعی :
نورپردازی طبیعی یکی از مراحل مهم تکمیلی در طراحی ساختمان ها می باشد .
از اسم این نورپردازی پیداست که با توجه به نور طبیعی طراحی می شود .
این فرآیند شامل فعالیت های زیر است :
- موقعیت بنا که توجیهی است برای نوردهی بهینه
- انتخاب پنجره بندی برای راه یابی میزان مناسب نور به داخل ساختمان می باشد .
- البته میزان نور دریافتی به فصل ، هوا و چرخه روزانه خورشید هم بستگی دارد .
- سایه افکنی نما و پنجره بندی آن در برابر تابش شدید و غیر ضروری خورشید .
- اضافه کردن وسایل سایه افکنی مناسب مانند پرده ها و سایبان ها ، برای اینکه ساکنین بنا این امکان را داشته باشند تا شدت نور را کنترل کنند .
- طراحی کنترل کننده های الکتریکی نور که امکان ذخیره انرژی مفید نور روز را ایجاد می کنند .
عملکرد نور طبیعی با مسئل اصلی و اساسی معماری ارتباط دارد .
همچنین پذیرش ساختمان طراحی شده بدون در نظرگیری نورپردازی طبیعی اصلاً صحیح نیست .
نور طبیعی :
نور طبیعی یکی از بهترین منابع نور برای همه ی فضاهای داخلی می باشد .
این نور در ادارات ، مدارس و فضاهای کاری که نیاز به نور بسیار زیاد دارند و فضاهای عمومی کاربرد دارد .
نور طبیعی به عنوان یک منبع نور فوق العاده مناسب می باشد و برای انسان ها نور مطلوبی به شمار می آید .
میزان نور بدست آمده با توجه به اوقات مختلف روز ، اوات سال ، هوا ، میزان آلودگی و … متغیر است .
برای بازدهی انرژی در ساختمان ها ، با وجود در حدود 5% نور طبیعی ، حداکثر حدود 500 فوت -شمع باید به داخل بنای مورد نظر هدایت شود .
این میزان گرما بسیار زیاد است و این انرژی در شرایط آب و هوایی از بین خواهد رفت .
رنگ نور طبیعی نیز به همان میزان قابل تغییر است به طوریکه :
- دمای رنگ غروب خورشید به اندازه 2000 کلوین و(در حالت عادی آسمان و خورشید)
- دمای رنگ ظهر یک روز آفتابی 5500 تا 6000 کلوین می باشد .
- رنگ آبی سرد آسمان در زمستان 10000 کلوین است .
